Fot. wydawnictwo 50 lat KS Budowlani Olsztyn (ilustracja)

W 1951 roku z inicjatywy Zjednoczenia Budownictwa Miejskiego w Olsztynie przystąpiono do budowy kortów tenisowych w parku przy olsztyńskim zamku (ul. Kromera). Obiekt wybudowano czynem społecznym. Zaledwie po roku działalności sekcji Budowlani zgłosili swoich zawodników do mistrzostw okręgu. Zdobyli tytuły zarówno wśród kobiet (Krystyna Ciechanowicz) jak i wśród mężczyzn (Markiewicz imię nieznane).

Para nie oddała miana najlepszych w województwie przez kilka kolejnych lat. Działalność sekcji została przerwana w 1957 roku.

Drugi akt budowlanego tenisa rozpoczął się w 1978 roku. W tym czasie przystąpiono ( dzięki m. in. pomocy ówczesnego dyrektora Olsztyńskiego Zjednoczenia Budownictwa Janusza Danielewskiego) do kapitalnego remontu, a właściwie budowy od podstaw kortów tenisowych przy dawnej ulicy Lumumby obecnie Radiowej.

Zainteresowany tą budową Maciej Ładnowski zjawił się w klubie z propozycją prowadzenia tam zajęć. Została zaakceptowana. Ładnowski z miejsca przystąpił do pracy. Spędził na powstających kortach wiele dni i...nocy. Ulepszał je, modernizował, upiększał, wyposażał w niezbędne urządzenia Z miejsca tez przystąpił (wraz z pomagającym mu Albertem Riabczenko) do szkolenia dzieci. Chętnych do treningu było tak dużo, że konieczne było dokonywanie selekcji.

Pierwsze oficjalne zawody, w których startowali podopieczni Ładnowskiego i Riabczenki odbyły się 12 czerwca 1979 roku. Był to wojewódzki turniej klasyfikacyjny Wśród dziewcząt do lat 13 zwyciężyła Anna Listowska przed Anna Kociubą i Lidią Dumą (wszystkie Budowlani). Wśród chłopców trzeci był ich kolega klubowy Cezary Stoch.

W sierpniu tego roku sekcja zorganizowała na swoich kortach mistrzostwa województwa, w których tytuł dla Budowlanych zdobyła seniorka Wanda Szramek. W kolejnych latach tenisiści Budowlanych zajmowali w większość czołowych pozycji w rywalizacji wojewódzkiej, odnosząc coraz bardziej znaczące sukcesy w turniejach ogólnopolskich.

Anna Listowska była w 1982 roku druga w turnieju o Puchar Warszawy, wygrała turnieje o Puchar Kielc, Legii i Ekspresu Wieczornego. Lidia Duma zajęła druga lokatę w mocno obsadzonej imprezie ogólnopolskiej w Poznaniu.

W 1984 roku Anna Listowska zadebiutowała w reprezentacji Polski, grając na Węgrzech o Puchar tego kraju (16-latków). Występując razem z Kasią Czopek (Nadwiślan Kraków) Polki pokonały Bułgarię, Węgry II i Jugosławię oraz Polskę I, zajmując czwarte miejsce.

Po tym sukcesie Listowska otrzymała propozycje przejścia do I-ligowej Mery Warszawa, z czego skorzystała. Pogłębiające się problemy finansowe oraz wynikający stąd brak możliwości utrzymania najlepszych zawodników były przyczyną rezygnacji z pracy Macieja Ładnowskiego. Schedę po nim przejął Adam Mickiewicz.

W sierpniu 1984 roku sukces odniosła młodsza siostra Ani 11-letnia Małgosia Listowska, która wygrała jeden z najważniejszych polskich turniejów młodzieżowych o Puchar redaktora Bohdana Tomaszewskiego. W finale pokonała o trzy lata starszą Kasię Kunysz z Wieliczki.

Międzynarodowy debiut Małgosi miał miejsce w 1985 roku w Bułgarii. W silnie obsadzonym turnieju zajęła czwarte miejsce. W ciągu kilku następnych lat Małgorzata stała się czołową rakietą młodzieżowego tenisa w Polsce. Tuż po powrocie z Bułgarii brała udział w Mistrzostwach Europy juniorów w niemieckim Heidebergu. Wygrała dwa pierwsze spotkania dochodząc do 1/16 finału. Tu spotkała się ze...Stefi Graf. która ją wyeliminowała. Nie był to ostatni reprezentacyjny występ Małgosi na zagranicznych kortach. Brała jeszcze udział w drużynowych międzynarodowych mistrzostwach Belgii, w których Polki zajęły czwarte miejsce. W 1986 roku Małgorzata Listowska w Igrzyskach Młodzieży wywalczyła brązowy medal wśród tenisistek do 15 lat. Jej kolega klubowy Cezary Zawal był piaty. Drużynowo ekipa Budowlanych ustąpiła miejsca tylko katowickiemu GKS.

Rok 1988 okazał się udany dla Zawala, który doszedł do finałów w paru ważnych turniejach ogólnopolskich juniorów. W 1989 roku młodsza z sióstr Listowskich zdobyła wraz z Barbarą Kozyrą (Budowlani Katowice) brązowy medal w deblu podczas halowych mistrzostw Polski juniorów. Para mikstowa Listowska/Zawal wywalczyła tytuł mistrzów juniorów do lat 18.

Za coraz lepszymi wynikami tenisistów Budowlanych nie szły w parze sprawy materialne. Spowodowało to „emigrację” najlepszych zawodników do innych klubów i w konsekwencji agonie sekcji, która nastąpiła na początku lat dziewięćdziesiątych.

Ponowne narodziny klubowego tenisa miały miejsce w roku 50-lecia istnienia klubu. Pod koniec maja 1999 roku Albert Riabczenko raz jeszcze rozpoczął od postaw szkolenie kolejnego pokolenia tenisistów.

To fragment jubileuszowego wydania „50 lat KS Budowlani 1949-1999) autor Lech Janka